Հայաստանի իշխանությունները պետք է ավելի զգուշավոր լինեն Արցախի հետ հարաբերությունների մասին իրենց հայտարարություններում

• 25.07.2019, 14:50
• Հասմիկ Վարդանյան
•  «Հայացք» վերլուծական կենտրոն,  Աշխարհ,  Հայաստան,  ԼՂՀ

«Անհրաժեշտություն կա, որ Հայաստանի տնտեսական հեղափոխության ու տնտեսական զարգացման հետ համաչափ լինի նաև Արցախի զարգացումը, այսինքն՝ Արցախի ենթակառուցվածքներն, ու ամբողջ այն միջավայրը, որ Հայաստանում կա պետք է այնտեղ էլ այդ միջավայրը ստեղծել: 2020-ին ընտրություններ ունենք Լեռնային Ղարաբաղում և համոզված եմ, որ դրանք լինելու են ազատ արդար ընտրություններ և հնարավորություն կստեղծեն, որ առավել ակտիվ աշխատենք», - Ազատությանը» տված հարցազրույցի ժամանակ հայտարարել է Ավտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը:

Չնայած տնտեսական ներդաշնակ զարգացման հայտարարվող բարի նպատակին՝ Արմեն Գրիգորյանի այս հայտարարությունն իր մեջ բացասական մեսիջ է պարունակում և կարող է մեկնաբանվել, որպես միջամտություն Արցախի ներքին գործերին: Վերջին մեկ տարվա ընթացքում Արցախի ներքին գործերին վերաբերող և, մասնավորապես թավշյա հեղափոխությունն Արցախ արտահանելու անհրաժեշտության մասին հայտարարություններ պարբերաբար են հչում ՝ այդ թվում նաև վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի մակարդակով:

Հայաստանի իշխանությունները պետք է ավելի զգուշավոր լինեն Արցախի հետ հարաբերություններին առնչվող հայտարարություններում, քանի որ դրանք վերաբերում են ոչ միայն Հայաստան-Արցախ երկկողմ հարաբերություններին:

Նման հայտարարությունները լարվածություն են առաջացնում հայկական երկու պետությունների հարաբերություններում: Ի դեպ, այդ լարվածության անուղղակի խոստովանություն կար նաև ԱԽ քարտուղարի հայտարարությունում՝ Հայաստանի իշխանություններն Արցախի հետ առավել ակտիվ համագործակցությունը կապում են 2020 թվականի ընտրությունների հետ: Պետք է հսկատ գիտակցել, որ իշխանությունների տարաձայնությունները անվտանգային լուրջ մարտահրավերներ են առաջացնում: Բացի այդ, Արցախի հետ հարաբերություններում ՀՀ իշխանությունների որդեգրած մոտեցումը հարվածում է նաև Արցախի սուբեյկտայնությանը և Արցախը, որպես լիիրավ կողմ, բանակցային սեղան վերադարձնելու հեռանկարին, որն այս պահին բանակցություններում մեր առաջնահեթություններից է համարվում: Արցախը բանակցային սեղան վերադարձնելու վարչապետի հիմնական թեզը, որ ինքը չի կարող բանակցել Արցախի անունից, քանի որ վերջինիս բնակչությունն իրեն չի ընտրում, համոզիչ չեն հնչում միջազգային հանրության և մասնավորապես համանախագահների համար Հայաստանի իշխանությունների կողմից Արցախի ներքին գործերին ակնհայտ միջամտության ֆոնին:

Տարակուսանք է առաջանցում նաև Արցախում ազատ, արդար ընտրություններ անցկացնելու վերաբերյալ ԱԽ քարտուղարի հայտարարությունը: Տպավորություն է ստեղծվում, որ նախկինում Արցախում ընտրություններն այդպիսին չեն եղել, այնինչ Արցախի ընտրություններն իրենց թափանցիկության և ազատության առումով երբեք կասկած չեն առաջացրել ՝ այդ թվում օտարերկրյա դիտորդների և Արցախի ընդդիմադիր ուժերի մոտ: