Հարավային Օսիայի խորհրդարանը պատրաստվում է քննարկել Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցը: Հարցն առաջիկա նստաշրջանի նիստում կներկայացվի օրենսդրության, օրինականության և տեղական ինքնակառավարման կոմիտեի ղեկավար Օլեսիա Կոչիևայի կողմից: Խորհրդարանականների կարծիքով՝ եթե օրենսդիրները դրական որոշում ընդունեն, ապա «կվերականգնվի պատմական ու մարդկային արդարությունը եղբայր ժողովրդի նկատմամբ, որը, ինչպես և Հարավային Օսիայի ժողովուրդը, ապրել Է ցեղասպանության սարսափը»:
Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցը հարավօսական խորհրդարանում արդեն մի քանի անգամ բարձրացվել է: Այսպես, 2015 թվականին նոյեմբերին խորհրդարանի օրակարգում Ցեղասպանության ճանաչման հարցը բարձրացվել էր՝ կապված ռուս-թուրքական հարաբերությունների սրման հետ: Այն ժամանակ խորհրդարանի խոսնակ Անատոլի Բաբիլովը հայտարարեց, որ «Թուրքիային միակ համարժեք պատասխանն այլ քայլերի համալիրի հետ մեկտեղ Հայոց ցեղասպանության ճանաչումն է»: Նշենք, որ մինչ այդ՝ 2015 թվականին, Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի հետ կապված հարցը բարձրացրել էր նաև իշխող կուսակցության պատգամավոր Պյոտոր Գասիևը, սակայն այն ժամանակ հարցը չէր ընդգրկվել խորհրդարանի օրակարգում:
Ավելի վաղ՝ 2006 թվականին, Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցն ակտուալացել էր կապված 1989-1992 թվականների հարավային օսերի ցեղասպանության մասին հռչակագրի ընդունման հետ: Այդ ժամանակվա նախագահ Էդուարդ Կոկոյտին հայտարարել էր, որ այդ հռչակագրի պատրաստման և ընդունման ժամանակ ուսումնասիրվել է նաև Հայոց ցեղասպանության հարցը: «Եթե հայկական կողմը խնդրի Հարավային Օսիայի հանրապետության, ապա մեր խորհրդարանը պատրաստ է ճանաչելու Օսմանյան կայսրությունում հայերի ցեղասպանությունը», - նշել էր նա:
Հայոց ցեղասպանության ճանաչման ներկայիս ակտուալացումը Ցխինվալում կապում են հայկական սփյուռքի պաշտոնական դիմումի հետ, սակայն ակնհայտ է, որ ազդեցություն է ունեցել Բունդեսթագի կողմից Հայոց ցեղասպանության ընդունումը, որն ակտիվորեն քննարկվում էր հարավօսական սոցիալական կայքերում: Կիսվելով այդ ուրախալի լուրով՝ շատերը հարցնում էին, թե ինչու ուրիշները չեն ճանաչում: Այս կապակցությամբ նշենք, որ Հարավային Օսիայում որոշ պատգամավորներ կարծում են, որ Հայաստանն էլ, իր հերթին, պետք է ճանաչի օս ժողովրդի ցեղասպանությունը, սակայն այդ հարցը կարծես սկզբունքային չէ: