Ֆրանսիայի Սենատը հոկտեմբերի 14-ին կայացած քննարկման և քվեարկության արդյունքում 156 կողմ, 146 դեմ ձայների հարաբերակցությամբ ընդունել է «Հավասարություն և քաղաքացիություն» կոչվող օրինագծի փոփոխությունները, որոնցով պատիժ է սահմանվում մարդկության դեմ գործած բոլոր հանցագործությունները, այդ թվում` Հայոց ցեղասպանությունը ժխտելու և հերքելու համար:
Ֆրանսիայի խորհրդարանի ստորին պալատի՝ Ազգային ժողովի պատգամավորներն այս օրինագծին միաձայն կողմ էին քվեարկել դեռևս հուլիսին: Սենատում օրինագծի շուրջ քվեարկությունը բազմիցս հետաձգվել է, քանի որ որոշ պատգամավորներ պնդում էին, որ ընդհանուր օրենքից բեկանվի Հայոց ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնելու մասին դրույթը: Ֆրանսիայի հայկական համայնքի կողմից իրականացված լուրջ աշխատանքի շնորհիվ Ֆրանսիայի Սենատում հաջողվեց սակայն քվեարկության դնել այն տարբերակը, որն ամռանն ընդունվել էր խորհրդարանի ստորին պալատի կողմից: Այսպիսով, Ֆրանսիայի խորհրդարանը վերջանականապես ընդունեց Հայոց ցեղասպանության քրեականացման մասին օրենք, որը մասնավորապես նախատեսում է Ցեղասպանության ժխտման համար մինչև մեկ տարվա ազատազրկում և 46 հազար եվրո տուգանք:
Սակայն հարկ է նշել, որ օրենքը դեռևս պետք է հաստատվի Ֆրանսիայի նախագահի կողմից: Հիշեցնենք, որ Ֆրանսիայի խորհրդարանն ավելի վաղ՝ 2012 թվականին, արդեն ընդունել էր նման օրինագիծ: Ի պատասխան՝ Թուրքիան սառեցրեց Ֆրանսիայի հետ դիվանագիտական հարաբերությունները: Արդյունքում նախագահ Նիկոլա Սարկոզին չստորագրեց օրենքը` ժամանակ տալով Սահմանադրական դատարանում դրա վիճարկմանը: Սահմանադրական դատարանի կողմից դրված արգելքի պատճառով Հայոց ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող դրույթը չեղարկվեց:
Այժմ ևս չի բացառվում, որ Հայոց ցեղասպանության մասին դրույթը քննարկման դրվի Սահմանադրական դատարանում, ինչի համար անհրաժեշտ է 60 պատգամավորի աջակցությունը: Հաշվի առնելով, որ թուրքական լոբբին ևս բավական ակտիվ է աշխատում Ֆրանսիայում, Թուրքիայի համար մեծ դժվարություն չի լինի Սահմանադրական դատարանում կրկին վիճարկել օրինագիծը:
Ամեն դեպքում, Ֆրանսիայի խորհրդարանի կողմից արդեն երկրորդ անգամ Հայոց ցեղասպանությունը քրեականացնող օրինագծի ընդունումը խոսում է ֆրանսիական հասարակությունում և քաղաքական շրջանակներում հստակ տրամադրվածության մասին, որին դիմակայելը Թուրքիայի համար աստիճանաբար ավելի բարդ է լինելու: