Վաղուց ժամանակն է, որ Իսրայելը վերանայի իր կոշտ քաղաքականությունը

• 06.06.2015, 13:22
• Գրետա Ավետիսյան
•  Մերձավոր Արևելք,  «Հայացք» վերլուծական կենտրոն,  Աշխարհ,  Վերլուծություն

Արդեն մի քանի օր է, ինչ իսրայելա-պաղեստինյան, այսպես կոչված, «հարաբերություններում» տիրող թվացյալ հանդարտությունը խախտվել է, և կրկին լարված իրավիճակ է ստեղծվել: Սա, իհարկե, առավել քան սպասելի էր, քանզի արդեն բավական երկար ժամանակ է, ինչ բանակցությունները փակուղի են մտել, իսկ Իսրայելի խորհրդարանական ընտրություններն էլ, որպես զսպող հանգամանք, արդեն հետևում են:

Այս անգամ, սակայն, օդային փոխադարձ հարվածներ հասցնելու պատմությունը մի փոքր այլ էր ու բավականին հետաքրքիր: Այն բանից հետո, երբ «ՀԱՄԱՍ» խմբավորման վերահսկողության տակ գտնվող տարածքներից հարավային Իսրայելի վրա օդային հարվածներ հասցվեցին, Իսրայելը չհապաղեց պատասխան հարված տալ, անգամ արդեն իսկ ունենալով Գազայի հատվածում գտնվող սալաֆիստական «Օմար բրիգադներ» խմբավորման (այն հարում է «Իսլամական պետությանը») պաշտոնական հայտարարությունը:  Խմբավորումը իր հայտարարության մեջ նշում է, որ իրենք են պատասխանատու Իսրայելի վրա արձակված հարվածների համար՝ բացատրելով, որ դա իրենց պատասխանն է «ՀԱՄԱՍ»-ի կողմից «Իսլամական պետության» աջակիցներից մեկին սպանելու համար:

Այն, որ Իսրայելը պատասխան հարված է տվել հենց «ՀԱՄԱՍ»-ին, հստակ ցույց է տալիս, որ այս դեպքն ընդամենն առիթ էր, որից այդքան լավ Իսրայելն օգտվեց: Անգամ Իսրայելի պաշտոնական տարբեր հայտարարություններում, ինչպես նաև ընդդիմության արձագանքում, հստակ նշվում է, որ Իսրայելի դեմ իրականացված ցանկացած գործողություն պետք է ամենակոշտ և ագրեսիվ պատասխանը ստանա: Իսրայելի պաշտպանության նախարարը նույնիսկ հայտարարել է, որ եթե անգամ Իսրայելի վրա օդային հարվածներ հասցնողը ջիհադիստ ինչ-որ խմբավորում է, որն իր այդ քայլով իր ըմբոստությունը ցույց տվեց «ՀԱՄԱՍ»-ին, Իսրայելը հենց «ՀԱՄԱՍ»-ին է պատասխանատու համարում այն ամենի համար, ինչ տեղի է ունենում Գազայի տարածքում:

Այս գործողություններն, իհարկե, ամբողջովին տեղավորվում են Իսրայել-Պաղեստին, ինչպես նաև Իսրայել-ՀԱՄԱՍ միմյանց հետ «շփվելու» տրամաբանության մեջ, և որքան որ Իսրայելն է նման կոշտ կեցվածք ընդունած, նույնչափ հակառակ կողմերն են: Եթե փորձենք շարժվել այս հակամարտության տրամաբանությամբ, ապա այժմ հերթը «ՀԱՄԱՍ»-ինն է... Նման պատասխան հարվածներով սկսվեց անցյալ տարվա 2 ամիս տևած պատերազմը, որը հազարավոր մարդկանց կյանքեր խլեց:

Այս ամենն ապացույցն է առ այն, որ կողմերը դեռևս պատրաստ չեն զիջումների և հարմար առիթը բաց չեն թողնում միմյանց դեմ դուրս գալու: Այս համատեքստում, սակայն, Իսրայելը պետք է հաշվի առնի մի քանի հանգամանք. նախ, ԱՄՆ-ի հետ վերջինիս հարաբերություններն այլևս այն մակարդակի վրա չեն, ինչ նախկինում, և լարվածությունն ակնհայտ է: Սա ենթադրում է, որ ԱՄՆ աջակցությունն Իսրայելին վերջինիս իրականացրած գործողություններում նույն մակարդակի վրա չի կարող լինել:

Երկրորդ, Իրանի միջուկային ծրագրի շուրջ բանակցությունների ընթացքը ցույց է տալիս, որ, ամենայն հավանականությամբ, այս ամսվա վերջ կողմերը կգան համաձայնության, ինչը կնշանակի Իրանի դերի էական բարձրացում Մերձավոր Արևելքում, ինչից Իսրայելն այդքան վախենում է:

Ի վերջո, իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունը երկու պետություն ստեղծելու տարբերակով հնարավորինս կարճ ժամկետներում կարգավորելու կոչով  հանդես են գալիս օր օրի ավելի շատ երկրներ և բարձրաստիճան պաշտոնյաներ, Պաղեստինն էլ ճանաչող երկրների թիվը գնալով աճում է: Սա նշանակում է, որ արդեն վաղուց ժամանակն է, որ Իսրայելը վերանայի իր քաղաքականությունը: Մի օր այն կարող է այլևս իրեն չարդարացնել...