Բայդենի վարչակազմում տարաձայնություններ կան ՌԴ-ի դեմ պատժամիջոցների շուրջ․ ԶԼՄ

• 02.06.2022, 17:02
•  ԵԱՏՄ,  Ամերիկա,  Աշխարհ

Forbes

Ջո Բայդենի վարչակազմում տարաձայնություններ կան այն հարցի շուրջ, թե որքանով ԱՄՆ-ը կարող է առաջ մղել Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցները՝ առանց համաշխարհային տնտեսական անկայունություն առաջացնելու և անդրատլանտյան միասնությունը կործանելու:

«Բանավեճերը հիմա ավելի են թեժացել, երբ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը անտեսում է արդեն իսկ սահմանված տնտեսական պատժամիջոցները և շարունակում պատերազմը»,- գրում է Bloomberg-ը՝ հղում անելով աղբյուրներին։

Նրանց խոսքով, տարաձայնությունները ծագել են այն հարցի շուրջ, թե որքան ուժեղ պետք է ճնշում գործադրել։ Մի խումբը, որը ներառված են Պետդեպարտամենտի և Սպիտակ տան բազմաթիվ պաշտոնյաներ, հանդես է գալիս ավելի խիստ միջոցառումների օգտին, որոնք հայտնի են որպես երկրորդային պատժամիջոցներ՝ պնդելով, որ դաշնակիցների կողմից դիմադրությունը կարելի է հաղթահարել:

Պաշտոնյաների մյուս խումբը, որոնցից շատերը աշխատում են ֆինանսների նախարարությունում, մտահոգված են համաշխարհային տնտեսության վրա հետագա ծանրաբեռնվածությամբ, որն արդեն տառապում է մատակարարման շղթաների հետ կապված խնդիրներից, գնաճից, նավթի անկայուն գներից և պոտենցիալ պարենային ճգնաժամից: Ոմանց անհանգստացնում են գալիք միջանկյալ ընտրությունները և դեմոկրատների շանսերը, եթե բենզալցակայաններում գները բարձր մնան: Նրանք այլ մոտեցում են պաշտպանում՝ նավթի գների սահմանափակում, ինչը թույլ կտա երկրներին գնել ռուսական էներգառեսուրսներ՝ միաժամանակ սահմանափակելով Մոսկվայի եկամուտները:

«Այժմ մենք մոտենում ենք այն սահմանին, թե որքան խիստ պատժամիջոցներ կարող ենք կիրառել խոշոր տնտեսության վրա՝ առանց նման կողմնակի ազդեցություններ առաջացնելու»,- ասել է Կոռնելի համալսարանի պրոֆեսոր Նիկոլաս Մալդերը:

Խնդիրները խորացել են Ազգային անվտանգության հարցերով խորհրդականի տեղակալ Դալիպ Սինգհի հեռանալուց հետո, որը ղեկավարում էր պատժամիջոցների իրականացումը, ասել է ներքին դինամիկային ծանոթ աղբյուրը։

Սինգհը նաև այցելել է Հնդկաստան՝ կառավարությանը Ռուսաստանի ուղեծրից դուրս մղելու ԱՄՆ-ի ջանքերի շրջանակներում: Նրա բացակայությունը կուժեղացնի մտավախությունները, որ ԱՄՆ-ն չունի ազդեցիկ ձայն ավելի վտանգավոր պահին այդ դերը խաղալու համար:

Բանավեճերն արտացոլում են անդրատլանտյան դաշինքի ավելի լայն լարվածությունը: Գալիք դժվարությունների նախազգուշացումը հայտնվել է վերջին օրերին, երբ Եվրամիությունը համաձայնել է արգելք դնել նավթի ներմուծման վրա, բայց միայն Հունգարիային բացառություններ տրամադրելուց հետո:

Մինչ այժմ միասնությունը եղել է պատերազմին ԱՄՆ-ի և Եվրոպայի արձագանքի որոշիչ հատկանիշը:

Աղբյուրներից մեկը հայտարարել է, որ միասնության վրա ԱՄՆ-ի շեշտադրումն այնքան ընդգրկուն է, որ ամերիկացիները նույնիսկ խնդրել են Մեծ Բրիտանիային վերջին շաբաթներին Իռլանդիայի հետ առևտրային պայքար չտանել Հյուսիսային Իռլանդիայի համար՝ վախենալով, որ դա Պուտինին հնարավորություն կտա օգտագործել թույլ տեղը:

Ուկրաինայում արևելքում Ռուսաստանի հաղթանակն վեճեր առաջացրեց պատերազմի ընթացքի շուրջ:

Այնուամենայնիվ, քանի որ Պուտինին չի վախեցնում տնտեսական խեղդող ճնշումը, վարչակազմում ավելի հաճախ են այդ միասնությունը փորձարկելու կոչեր հնչում՝ գործողություններ ձեռնարկելով այլ երկրների և ընկերությունների դեմ, որոնք օգնում են Ռուսաստանին խուսափել պատժամիջոցներից կամ տրամադրել այն, ինչ ԱՄՆ-ն անվանում է «նյութական աջակցություն»:

Աղբյուրների խոսքով՝ նման քայլերը նեղ ուղղվածություն կունենան, ինչ ընդհանուր ոչ մի բան չունի Իրանին միջուկային ծրագրի շրջանակներում խեղդելու ավելի լայն պատժամիջոցների արշավի հետ, այդ ծրագիրը գործնականում ուղղված է ցանկացած երկրին կամ ընկերությանը, որոնք գործեր են վարել Թեհրանի հետ: ԱՄՆ-ի շատ դաշնակիցներ և մարդասիրական խմբեր պնդում են, որ այս մոտեցումը հակաարդյունավետ է եղել: Սակայն կոշտ գծի կողմնակիցներն ասում են, որ պատերազմն այժմ արդեն չորրորդ ամիսն է ընթանում, և ժամանակը եկել է:

Թերահավատները մատնանշում են պատժամիջոցների ծրագրերն այնպիսի երկրների դեմ, ինչպիսիք են Հյուսիսային Կորեան, Վենեսուելան, Սիրիան և Կուբան, որոնք միայն ամուր առաջնորդներ ունեն:

Եթե ԱՄՆ-ը նոր պատժամիջոցներ սահմանի, նա կարող է հիմնականում միայնակ մնալ նման ջանքերի մեջ՝ փաստացիորեն սեպ խրել իր և իր դաշնակիցների միջև: Դա նույնպես կարող է էլ ավելի ցնցել էներգետիկ շուկաները՝ պոտենցիալ ավելի շատ խնդիրներ առաջացնելով ԱՄՆ բենզալցակայաններում:

Բայդենի վարչակազմում ոմանք, ավելի զգույշ մոտեցում փնտրելով, առաջ են քաշել գները սահմանափակելու գաղափարը՝ առանց նավթի հոսքերը սահմանափակելու։ Այս գաղափարը զգալի թերահավատություն է առաջացնում՝ հաշվի առնելով, որ այն նախկինում երբեք չի փորձարկվել:

Բանավեճերը նաև ստիպում են ավելի լայն վերագնահատել պատժամիջոցների արշավը: Պաշտոնյաները բախվում են այն փաստին, որ պատժամիջոցների թիրախ դարձած օլիգարխներն այլևս այն ազդեցությունը չեն ունենա Պուտինի վրա, որը նախկինում ունեին: Իսկ վարչակազմը իր փաստարկից, որ պատժամիջոցները կարող են արագացնել պատերազմի ավարտը, անցել է այն պնդմանը, որ պատժամիջոցները, արտահանման վերահսկողությունը և այլ սահմանափակումներ երկար ժամանակ կթուլացնեն Պուտինին»։