Երբ Հայոց բանակ ասելիս հպարտությունդ չես կարողանում զսպել…

• 28.01.2016, 17:03
•  Հայաստան

«Սպա դառնալը հայրենասիրության իրագործման լավագույն տարբերակն էր ինձ համար», - հուզմունքը զսպելով՝ պատմում է Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի չորրորդ կուրսի ուսանող Տիգրան Ղազարյանը: Ծնունդով Գառնիից երիտասարդը վստահ է՝ «Տարածաշրջանում ամենամարտունակ բանակը մերն է»:

«Պապիկս խորհրդային բանակի զինվորական էր: Կյանքիս առաջին օրերից հենց իրենից եմ լսել հայրենիք, հայրենասիրություն գաղափարները: Տարիքի հետ հասկացա, որ Հայրենիքին իմ նվիրվածությունն արտահայտելու համար պետք է դառնամ նրա սահմանների պաշտպան», - պատմում է Տիգրանը: Իսկ ինչո՞ւ հենց ինժեներ-սակրավոր հարցին Տիգրանը պատասխանում է. «Կրկին պապիկիս հետ է կապված: Նա վիրավորվել է ականի պայթյունից, և ես որոշեցի այս բնագավառում կատարելության հասցնել իմ գիտելիքները»:

Իր ապագան Տիգրանը հստակ է տեսնում. «Հույս ունեմ՝ առաջին զինվորական կոչումս ստանալուց հետո ծառայությունս շարունակել առաջնագծի զորամասերից որևէ մեկում»:

«Տեսնելով ներկան՝ ես ապագան ավելի լավ եմ պատերացնում: Համոզված եմ՝ տարածաշրջանում լավագույն բանակը մերն է լինելու», - հպարտությամբ խոսում է Տիգրանը՝ անփորձանք ծառայություն մաղթելով բոլոր զինվորներին:

«Անհնար է նկարագրել, թե ինչ մարտական ոգի է տիրում Հայոց բանակում: Վստահեցնում եմ, որ եթե հարկ լինի, բոլորս էլ պատրաստ ենք մինչև արյան վերջին կաթիլը մարտնչել Հայրենիքի համար»: