Գործող իշխանությունը գերիների հարցի լուծման համար բավականին վտանգավոր մարտավարություն է ընտրել

• 18.02.2021, 19:11
• Հասմիկ Վարդանյան
•  Տարածաշրջան,  «Հայացք» վերլուծական կենտրոն,  Աշխարհ,  Հայաստան

Գործող իշխանությունը որևէ կերպ ադեկվատություն չի դրսևորում ստեղծված իրավիճակի, Հայաստանի պետական շահերի համար առաջացած մարտահրավերների նկատմամբ։

Մոսկվայում կայացած Լավրով-Այվազյան հանդիպումը, ինչպես նաև Փաշինյան-Պուտին հեռախոսազրույցը ևս մեկ անգամ ցույց տվեցին, որ գործող իշխանությունն ունակ չէ առաջ մղելու Հայաստանի և Արցախի համար ստեղծված իրավիճակից բխող գերակայությունները: Իշխանության օրակարգում միայն ռազմագերիների հարցն է, ինչից թյուր տպավորություն է ստեղծվում, որ մենք այլ խնդիրներ, այլ մարտահրավերներ չունենք:

Այսպես, Պուտին-Փաշինյան հեռախոսազրույցի ժամանակ հայկական կողմը մտահոգություն է հայտնել միայն ռազմագերիներին վերադարձնելու վերաբերյալ կետն Ադրբեջանի կողմից լիարժեք չկատարելու մասին, այն դեպքում, որ դա նոյեմբերի 10-ի հայտարարության միակ կետը չէ, որ Ադրբեջանը խախտել է (լիարժեք չի պահպանվել նաև հրադադարի ռեժիմը, Ադրբեջանը վերահսկողություն է հաստատել տարածքների նկատմամբ, որոնք, ըստ հայտարարության, պետք է գտնվեին հայկական կողմի վերահսկողության տակ): Սակայն Հայաստանի գործող իշխանությունը սրա մասին նախընտրում է լռել՝ այդպիսով հնարավորություն տալով Ադրբեջանին անարգել շարունակել այդ գործելաոճը:

Վերադառնալով ռազմագերիների խնդրին` պետք է նկատել, որ անգամ հումանիտար բնույթի օրակարգ առաջ մղելու անկարող իշխանությունը, զուտ հանրային ճնշումներից իրենց ազատելու նպատակով, այդ հարցի լուծման համար բավականին վտանգավոր մարտավարություն է ընտրել: ԱԳ նախարարը Լավորվի հետ հանդիպմանը հայտարարել է, որ խնդրի արհեստական ձգձգումն Ադրբեջանի կողմից լուրջ խոչընդոտներ է ստեղծում եռակողմ հայտարարությունների կենսագործման ճանապարհին։ 

Ռազմագերի հարցը նախապայման դարձնելով՝ Հայաստանն Ադրբեջանին «հուշում» է իր ցանկություններին հասնելու հեշտ ճանապարհներից մեկը՝ հատկապես երբ և՛ Հայաստանի, և՛ Արցախի բնակչության անվտանգությունն այս պահին չափազանց խոցելի է: Սակայն, ինչպես արդեն մեկ անգամ չէ, որ համոզվել ենք, գործող իշխանությունը նման ռիսկերը չի հաշվարկում:

Ինչ վերաբերում է եռակողմ հայտարարության կենսագործման ճանապարհին առաջացած խոչընդոտներին, նկատենք, որ այս պահին կողմերի օրակարգում ապաշրջափակման հարցն է՝ իսկ ավելի հստակ հունվարի 11-ի համատեղ հայտարարության կենսագործումը:  Ի դեպ, Լավրով-Այվազյան հանդիպման օրը կայացել է նաև Լավովի հեռախոսազրույցը Ադրբեջանի ԱԳ նախարարի հետ:  Oրակարգում եղել է միայն հունվարի 11-ի համատեղ հայտարարության իրականացման հետ կապված հարցերը:

Այդ նպատակով ստեղծված աշխատանքային խումբը բավականին ինտենսիվ աշխատանքներ է իրականացնում՝ չշեղվելով նախապես սահմանված ժամանակացույցից: Խոչընդոտների մասին խոսելիս ավելի շատ տպավորություն է ստեղծվում, որ հայկական կողմից ակնկալվում են ինչ-ինչ զիջումներ, և իշխանությունն, ընդհանուր առմամբ, դեմ չէ հերթական անգամ Հայաստանի պետական շահերի դեմ գործողություններ անելուն: Իսկ գերիների հարցն այդ զիջումների հետ կապելով՝ իշխանությունը փորձում է որոշակիորեն մեղմել հանրային դժգոհությունները:

Ի դեպ, նկատենք, որ առաջին անգամ չէ, որ Հայաստանի իշխանությունն այս խնդրի լուծման հետ է կապում նոյեմբերի 10-ի հայտարարության մյուս կետերի իրականացումը: Նման դիրքորոշում էր հայտնել նաև Նիկոլ Փաշինյանը՝ հայտարարելով, որ հունվարի 11-ին Մոսկվայում կայանալիք բանակցությունները տրանսպորտային հաղորդակցության ապաշրջափակման վերաբերյալ դրական արդյունք կունենա միայն գերիների խնդրի լուծման դեպքում: Սակայն արդյունքում հունվարի 11-ի հայտարարությունը բացառապես վերաբերում էր ապաշրջափակմանը, ոչ մի խոսք չկար գերիների խնդրի մասին:

Որպես կանոն, կողմերի միջև քննարկվող իրական օրակարգն առնչություն չունի նրա հետ, ինչ ներկայացնում է գործող իշխանությունը սեփական հանրությանը: