Արցախը բանակցային սեղան վերադարձնելու տապալված քաղաքականությունն ու Փաշինյանի արդարացումները

• 18.05.2020, 16:37
• «Հայացք» վերլուծական կենտրոն
•  «Հայացք» վերլուծական կենտրոն,  Աշխարհ,  Հայաստան,  ԼՂՀ

Մեր պատկերացումն այն է, որ չի կարող Արցախի հարցը լուծվել առանց Արցախի ընտրված ներկայացուցիչների. մենք չենք կարող որոշումներ կայացնել Արցախի ընտրված ներկայացուցիչների փոխարեն: Այս մասին մայիսի 16-ին կայացած մամլո ասուլիսի ընթացքում նորից նշեց վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը՝ այս անգամ, սակայն, ավելացնելով, որ իրենց չի հաջողվել Արցախը վերադարձնել բանակցային սեղան այնպես, ինչպես դա չի հաջողվել վերջին 22 տարիների ընթացքում։

Հիշեցնենք՝ 2018 թվականի հեղափոխությունից հետո գալով իշխանության՝ Նիկոլ Փաշինյանն արցախյան կարգավորման առնչությամբ նշել էր, որ ինքը չի պատրաստվում բանակցել Արցախի փոխարեն, և որ Արցախը պիտի դառնա բանակցությունների լիարժեք կողմ։ Այս հայտարարությունից հետո պաշտոնական Բաքուն նորից ակտիվացրել էր դեռ 1992-ից ստեղծված Ղարաբաղի այսպես կոչված «ադրբեջանական համայնքը»՝ քայլ առ քայլ փորձելով լեգիտիմացնել այս մտացածին միավորը։ Հաջողություններ այս հարցում Ադրբեջանն արդեն իսկ ունի՝ ի դեմս այս կազմակերպության ղեկավար Թուրալ Գյանջալիևի հետ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների դեսպանների հանդիպումների, Գյանջալիևի՝ պատգամավոր ընտրվելու և մի շարք խորհրդարանական ձևաչափերում ներգրավվածության և այլն։ Իսկ Հայաստանն անցած երկու տարիների ընթացքում ոչ միայն որևէ առաջընթաց չի գրանցել Արցախը բանակցային սեղան վերադարձնելու հարցում, այլև վարչապետ Փաշինյանն այսօր արդեն արդարանում է՝ պնդելով, թե 1998 թվականից սկսած որևէ մեկին չի հաջողվել լուծել այս խնդիրը։

Իսկ այն մասին, որ Արցախը բանակցային սեղան վերադարձնելը միշտ է եղել ՀՀ և Արցախի արտաքին քաղաքական օրակարգում, այսօրվա իշխանությունները երկու տարի շարունակ լռում էին։ Խոստովանում են միայն այսօր՝ փորձելով դրանով արդարացնել իրենք իրենց։ Չեն սիրում խոսել և այն մասին, որ բանակցային ձևաչափի լիարժեք վերականգնման վերաբերյալ նախկին իշխանությունները զգուշորեն էին արտահայտվում՝ հաշվի առնելով դրանից բխող բոլոր ռիսկերն ու մարտահրավերները։ Այսօր բոլոր այդ ռիսկերն ու մարտահրավերներն արդեն իրական են, իսկ արդարացումները, թե նախկիններին ևս չի հաջողվել, մեղմ ասած, այնքան էլ լուրջ չեն։