Ինչու՞ էր պետք հանրաքվեն, եթե ՍԴ-ից ազատվելու համար իշխանություններն այլ տարբերակներ ունեին

• 19.05.2020, 19:37
• «Հայացք» վերլուծական կենտրոն
•  «Հայացք» վերլուծական կենտրոն,  Աշխարհ,  Հայաստան

Մենք հիմա Վենետիկի հանձնաժողով ենք դիմել և քննարկում ենք սահմանադրական դատարանի հարցը որևէ բանաձևով՝ մասնակի կամ ամբողջական, խորհրդարանում լուծելու հարցը: Այս մասին մայիսի 16-ին կայացած մամուլի ասուլիսի ընթացքում նշեց վարչապետ Փաշինյանը՝ պատճառաբանելով, որ նոր տիպի կորոնավիրուսով պայմանավորված համավարակի պայմաններում դեռ մոտ մեկ տարի չենք կարող հանրաքվե կազմակերպել:

Այն, որ սահմանադրական դատարանի կազմից, և, մասնավորապես, դատարանի նախագահից ազատվելու խնդիրն իրենց համար առաջնահերթ կարևորության է, իշխանությունները մեկ անգամ չէ, որ փաստել են: Դրա պատճառներն, իհարկե, առանձին քննարկման թեմա են, բայց այս պահին ավելի կարևոր է հասկանալ, թե ինչու՞ իշխանությունները ՍԴ-ից ազատվելու համար ընտրել էին հենց հանրաքվեի տարբերակը (ի դեպ, հանրաքվե անցկացնելու մասին որոշումն էլ ընդունելով ընթացակարգային և բովանդակային մի շարք խախտումներով), եթե, ինչպես արդեն տեսնում ենք, հնարավոր էր հարցը լուծել այլ տարբերակներով:

Բացի այն, որ հանրաքվեն պոպուլիստ իշխանությունների համար պատրաստվում էր դառնալ հերթական շոուն, այն նաև զգալի ֆինանսական ծախսեր էր նախատեսում: Արդոք արժե՞ր նման շոու ստանալու համար (ի դեպ, այլ հարց է նաև՝ կստացվեր, թե ոչ՝ հաշվի առնելով Փաշինյանի անկում ապրող վարկանիշը) պետբյուջեից նման ծավալի գումարներ տրամադրել: Բայց խնդիրը միայն ֆինանսական չէ: Հանրաքվեի էր դրված մի հարց, որը վարչապետի թեթև ձեռքով նորից սրելու էր հասարակության ներսում առանց այն էլ լարված մթնոլորտը, նորից սրվելու էին սևերի ու սպիտակների բաժանարար գծերը:

Դեռ ամիսներ առաջ իշխանությունները խայտառակ ընթացակարգային ու բովանդակային խախտումներով ԱԺ-ում ընդունեցին հանրաքվե անցկացնելու մասին որոշումը, սկսվեցին քարոզարշավն ու անձամբ Փաշինյանի մասնակցությամբ հանրահավաքները, որոնք, ի դեպ, նույնպես անց էին կացվում կորոնավիրուսի և մարդկանց առողջությունը վտանգելու հաշվին: Բայց իշխանությունների պատճառաբանությունը մեկն էր. սահմանադարական դատարանի շուրջ «ստեղծված ճգնաժամը» հաղթահարելու հարցում սա միակ օպտիմալ տարբերակն է: Այսօր արդեն տեսնում ենք, որ հանրաքվեն բնավ միակ լուծման տարբերակը չէր, իսկ այն, որ լավագույնը չէր, այդ մասին արդեն վերևում նշեցինք: Եվ ուրեմն ինչու՞ էին «հեղափոխական» իշխանությունները պատրաստ վճարել այս գինը: Պատասխանը թերևս մեկն է՝ հերթական շոուն ստանալու համար, որն, իրենց հաշվարկներով, պիտի ցույց տար սեփական կեղծ օրակարգերին ժողովրդի աջակցությունը: